ECLI:NL:CRVB:2021:1339

Datum: 26-05-2021

Onderwerp: Opvang

Rechtsgebiedenregister: Sociaal-zekerheidsrecht

Vindplaats: Avdr.nl

De beroepsgrond dat het college onvoldoende onderzoek heeft verricht, slaagt niet. De beroepsgrond dat appellante niet in staat is zich te handhaven in de samenleving slaagt evenmin. In het geval van appellante doen zich geen feiten of omstandigheden voor waaruit een positieve verplichting als hierboven bedoeld voortvloeit. Uit wat is overwogen volgt dat appellante niet door problemen bij het zich handhaven in de samenleving niet in staat is zelf voor haar en haar gezin in onderdak te voorzien. Uit de overgelegde stukken volgt dat zij heeft gereageerd op woonruimte in een (beperkt) deel van Nederland. Nog afgezien van het feit dat appellante niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij in de periode in geding op deze woonruimte heeft gereageerd, volgt hieruit niet dat zij voor haar en haar gezin geen woonruimte zou kunnen vinden, bijvoorbeeld in gemeenten waar de woondruk aanzienlijk minder hoog is. Gelet op wat is overwogen, is er geen grond voor het oordeel dat het college zich onvoldoende rekenschap heeft gegeven van de belangen van de kinderen. Ten slotte slaagt de verwijzing naar het arrest van de Hoge Raad van 21 september 2012, ECLI:NL:HR:2012:BW5328 niet. Appellante heeft eerst tijdens de zitting van de Raad betoogd dat sprake is van strijd met het vrij verkeer van personen. De Raad laat deze grond buiten beschouwing, omdat deze in strijd met de goede procesorde te laat is aangevoerd en het college daarop niet heeft kunnen reageren. Gelet op het voorgaande heeft het college zich terecht op het standpunt gesteld dat appellante niet voor opvang in aanmerking komt. Wat appellant verder nog heeft aangevoerd kan niet tot een ander oordeel leiden.