Toekenning loongerelateerde WGA-uitkering naar een mate van arbeidsongeschiktheid van 100%. Appellant meent in aanmerking te komen voor een IVA-uitkering. De verzekeringsarts bezwaar en beroep heeft onvoldoende onderzocht of op de datum in geding kan worden gesproken van een meer dan geringe kans op verbetering van de belastbaarheid van appellant. Voorts is in dit geval sprake van een situatie waarin een - kennelijk substantieel - deel van de vastgestelde beperkingen als duurzaam is aan te merken. Zoals al eerder is overwogen in de uitspraak van 24 juli 2014 (ECLI:NL:CRVB:2014:2519) kan het Uwv in zo’n geval ter onderbouwing van het standpunt dat geen recht bestaat op een IVA-uitkering omdat geen sprake is van volledige en duurzame arbeidsongeschiktheid in de zin van artikel 4, eerste lid, van de Wet WIA, niet volstaan met de enkele inschatting door de verzekeringsarts dat de belastbaarheid op een deel van de beperkingen nog zal kunnen verbeteren. Via de tussenuitspraak geeft de Raad opdracht dit gebrek te herstellen.