Cassatie in het belang der wet, n.a.v. het vonnis van de Rb Amsterdam van 14 oktober 2011, LJN BT7651. 1. Zwaar lichamelijk letsel, art. 82 Sr en art. 248 Sr. 2. Art. 63 Sr. 3. Causaal verband, art. 37a Sr. Ad 1. Ad 1. Psychische gevolgen, welke gevolgen niet zonder meer zijn aan te merken als een (ver)storing van de verstandelijke vermogens in de zin van art. 82.2 Sr, kunnen niet worden aangemerkt als “zwaar lichamelijk letsel”. Ad 2. Gelet op de brief van de Minister van Veiligheid en Justitie over het willen herzien van het thema van de meerdaadse samenloop en van art. 63 Sr en de daarbij denkbare verschillende legislatieve keuzes ziet de HR aanleiding om thans bij zijn rechtspraak te blijven, met verwijzing naar HR LJNAS5556. Ad 3. HR herhaalt HR LJN BC1311: de opvatting dat de rechter bij het opleggen van de TBS maatregel moet vaststellen dat de feiten “het gevolg zijn” van de geestesgesteldheid vindt geen steun in het recht. Dit laat onverlet dat de rechter bij het al dan niet geven van een last tot TBS, nadat hij heeft geoordeeld dat aan de wettelijke voorwaarden voor oplegging daarvan is voldaan, relevant kan achten in hoeverre aannemelijk is dat enig verband bestaat tussen - kort gezegd - de stoornis en het begane feit, nu de last tot TBS immers wordt opgelegd naar aanleiding van een begaan strafbaar feit.