1. Waarom heb je gekozen voor Corporate litigation?   

Ik heb nooit per se gekozen voor corporate litigation, maar wel heel bewust voor de procespraktijk. Dat leek mij simpelweg veel dynamischer, spannender en inhoudelijker dan de transactiepraktijk. Of dat echt zo is kan ik moeilijk bevestigen omdat ik nooit iets anders heb gedaan, maar het is mij uiteindelijk niet tegengevallen. De ‘corporate’ insteek is er later een beetje bijgekomen door de dossiers die ik op mijn bureau kreeg. 

 

2. Welke zaak was je grootste succes?   

Er zijn zoveel zaken die op de een of andere manier voldoening geven. Maar het zijn niet per se de ‘miljardenzaken’ die als successen voelen als ze goed uitpakken, omdat het uiteindelijk dan toch steeds gaat om geschillen tussen twee grote commerciële partijen. Het zijn meer de zaken die mensen persoonlijk raken die beklijven. Een zaak die mij altijd bij zal blijven is een pro bono zaak voor een kinderdagverblijf dat geteisterd werd door schadelijke en valse Google reviews geplaatst met fake accounts. Door procedures tegen achtereenvolgens Google, de internetserviceproviders en de uiteindelijke dader heeft cliënte na jaren procederen genoegdoening gekregen. Dat was wel heel bijzonder. Een ander voorbeeld betrof een uitvinder die zijn bedrijf verkocht aan private equity en vervolgens belaagd werd met allerlei – in mijn ogen ongegronde – claims. Daar hebben we uiteindelijk de zaak – na heel veel procedures – zo weten te keren dat hij met een bedrag naar huis ging, en niet andersom.   

 

3. Wie was je patroon en wat is de belangrijkste les die hij/zij je geleerd heeft?  

Rogier Schellaars. Van hem heb ik veel geleerd, zoals ownership nemen, zitvlees en een dikke huid kweken, kort en actief taalgebruik gebruiken, commercieel denken en ‘hard werken’. Al was ik het niet per se met zijn stelling eens dat als je maar harder werkt dan je wederpartij, je altijd wint.     

4. Wat zijn jouw top drie mijlpaalarresten?   

Ik vind het Eigen Haard arrest (ECLI:NL:HR:2018:1810) een plezierig arrest, dat altijd van pas komt als ontbinding opkomt. Ik vind OZ/Roozen (ECLI:NL:HR:2004:AO7817) ook een fijn arrest, al bevreemdt het mij soms hoe feitenrechters de regels uit dat arrest naast zich neerleggen en bewijsaanbiedingen zonder al te veel moeite passeren. Het laatste arrest dat ik in dit kader wil noemen is Duka/Achmea (ECLI:NL:HR:2012:BV7828). Dat is vooral omdat ik op het moment bezig ben met een onderzoek naar rechtspraak over een veroordeling in de volledige proceskosten. Het is voor mij niet per se een ‘top’ arrest, maar ik vind het wel leuke materie om mee bezig te zijn. 

 

5. Wat is het belangrijkste dat advocaat-stagiairs moeten weten als ze beginnen in dit rechtsgebied?   

Dat ze een heel mooie leerschool in gaan met een steile leercurve. Belangrijk is om mogelijkheden aan te grijpen waar ze zich voordoen. Dingen die spannend (pleiten bij de OK) of misschien zelfs niet leuk (knowhow voor anderen voorbereiden) lijken, horen ook bij het pad van ontwikkeling. En voor je het weet ben je een ‘seasoned litigator’ en denk je wel eens met weemoed terug aan die onbezorgde advocaat-stagiaire tijden. 

 

6. Welk mijlpaalarrest zou jij willen wijzigen?  

Hoe precies heb ik nog niet over nagedacht, maar wat mij betreft zou de Hoge Raad het ABP/Poot-arrest (ECLI:NL:HR:1994:ZC1564) wel eens mogen ‘revisiten’. 

 

7. Je hebt een zaak verloren, wat doe je als je thuis bent?   

Niet veel anders dan normaal. Uiteraard wel flink balen, denken wat ik anders had kunnen doen en misschien mijn frustratie over de rechter(s) ventileren (‘ze begrijpen het niet’), maar voor de rest verandert het de dagbesteding niet. 

 

8. Wat vind je het mooiste aan het begeleiden van vluchteling (rechten)studenten?   

Ik moet bekennen dat dit intussen al een tijdje stilligt, maar ik heb dit altijd met veel plezier gedaan. Het is voor mij ook een soort cultural exchange, waarbij je op voet van gelijkwaardigheid van elkaar kan leren en op een heel eenvoudige manier iemand die feitelijk tegen wil en dank in ons land terecht is gekomen wat op weg kan helpen. Het is bijvoorbeeld een kleine moeite een paper of sollicitatiebrief na te kijken of simpelweg even een kopje koffie te drinken om met iemand te spreken over de advocatuur in Nederland. Vaak zal je zelf ook van je interacties met deze vluchtelingen leren. Zo herinner ik mij een vluchteling die in eigen land rechter was geweest. Dan is het natuurlijk heel bijzonder om als jonge advocaat met zo iemand te kunnen spreken. Overigens vind ik dat er in het kader van de hele diversiteit- en inclusiviteitsinitiatieven relatief weinig plek lijkt te zijn ingeruimd voor deze groep. Ik heb ooit op mijn vorige kantoor een kantoorbezoek voor vluchtelingenstudenten mogen organiseren. Dat was een geweldig event, met over en weer heel goede respons. Ik denk dat op dat terrein nog wel winst te behalen valt qua initiatieven.   

 

9. Zie je jezelf je hele leven in Nederland werken of wil je ook ooit het buitenland gaan verkennen?   

Ik heb in 2022 een paar maanden in Londen mogen werken. Dat was een heel bijzondere tijd. Het buitenland heeft mij altijd wel getrokken, sommige landen in het bijzonder. Ik heb het geluk dat ik nog vrij regelmatig buitenlandse reizen kan maken, soms ook voor werk. Echt werken in het buitenland is als Nederlands procesadvocaat nog niet zo eenvoudig. Maar uitsluiten doe ik het zeker niet.   

 

10. Wat zijn jouw drie guilty pleasure muzieknummers?    

Of het echt guilty is weet ik niet, maar van bijvoorbeeld ABBA, lay all your love on me word ik altijd wel happy, net als van een aantal opbeurende Pet Shop Boys nummers. Er zijn ook nog een paar 90s nummers die het altijd goed doen, zoals ‘freed from desire’ of de meeste goede Italodisco hits. Het werk van Giorgio Moroder past hier ook wel goed bij, inclusief de gehele Scarface soundtrack. Nu ik toch over soundtracks spreek. Ik kan soms tijden naar soundtracks van goede films luisteren, zoals van Requiem for a Dream, Barry Lyndon, Eyes Wide Shut of Chungking Express. 

 

11. Waarom moet men het webinar kijken?  

Niets moet, maar het is in ieder geval een zeer actueel onderwerp dat goed is om weer op de radar te krijgen. Het is denk ik ook een onderwerp dat – na jaren onderbelicht te zijn geweest – weer aan belang zou kunnen winnen. Als er een ‘wél’ geschikte geschillenregeling komt, kan dat een gamechanger zijn voor vennootschapsrechtelijke geschillen.