Van Tijdelijk naar Tijdloos: De Revolutie van Huurcontracten
Op 11 december 2023 is de Wet Vaste Huurcontracten aangenomen, met als voornaamste doel de huurbescherming te versterken door het afschaffen van tijdelijke huurcontracten. Hoewel deze wet een ingrijpende verandering betekent, is het belangrijk te benadrukken dat tot 1 juli 2024 het nog steeds mogelijk is om tijdelijke huurcontracten te sluiten die van rechtswege eindigen. De nieuwe wet is namelijk niet van toepassing op bestaande tijdelijke huurovereenkomsten.
Tot die datum behouden verhuurders de mogelijkheid om bestaande afspraken na te komen en tijdelijke huurcontracten aan te bieden die automatisch eindigen na de overeengekomen periode. Dit biedt een overgangsperiode waarin zowel verhuurders als huurders zich kunnen aanpassen aan de aanstaande veranderingen in de wetgeving.
De Wet Vaste Huurcontracten, aangenomen na goedkeuring door zowel de Tweede als de Eerste Kamer, heeft tot doel de dynamiek op de huurmarkt te wijzigen en de positie van huurders te versterken. De wet treedt in werking na een zorgvuldige totstandkomingsprocedure van de algemene maatregel van bestuur, waarbij de exacte datum afhankelijk is van deze procedure.
De overgangsperiode tot 1 juli 2024 biedt partijen de gelegenheid om zich voor te bereiden op de veranderingen in de huurmarkt en hun lopende tijdelijke huurovereenkomsten te handhaven conform de bestaande regelgeving. Het is raadzaam voor zowel verhuurders als huurders om zich bewust te zijn van deze overgangsfase en zich tijdig aan te passen aan de aanstaande wetgevingswijzigingen. Ondanks de overgang naar de Wet Vaste Huurcontracten, blijft tijdelijke verhuur mogelijk onder specifieke voorwaarden. Deze uitzonderingen zijn van toepassing op:
- Herbewoning door verhuurder of voorgaande huurder: Ook bekend als tussenhuur of via een diplomatenclausule, waarbij de woning opnieuw wordt betrokken door de verhuurder of de vorige huurder.
- Doelgroepencontracten van vijf jaar: Specifieke categorieën zoals jongeren, studenten, promovendi, ouderen, en gehandicapten kunnen nog steeds een tijdelijk huurcontract van maximaal vijf jaar aangaan voor dringend eigen gebruik.
- Verhuringen naar aard van korte duur: Dit omvat situaties zoals vakantieverhuur, waarbij tijdelijke verhuur passend is.
- Leegstandspreventie: Ter voorkoming van onnodige leegstand, kunnen verhuurders onder bepaalde voorwaarden tijdelijke huurovereenkomsten aangaan op basis van artikel 15 en 16 van de Leegstandswet.
- Generieke tijdelijke verhuur van maximaal vijf jaar voor onzelfstandige woonruimte: Onder specifieke omstandigheden kunnen onzelfstandige woonruimtes tijdelijk worden verhuurd.
Het is van belang dat zowel verhuurders als huurders zich bewust zijn van deze uitzonderingen en de aanstaande veranderingen, zodat zij zich adequaat kunnen aanpassen aan het nieuwe juridische kader.
Bronnen:
R.A. Veldman, ‘De tijdelijke huurovereenkomst woonruimte: stand van zaken’, WR 2022/19
